Bir gün çok zengin bir adam, oğlunu kırsal kesime götürüp ona onların ne kadar fakir olabileceğini göstermek istemişti.
Çok fakir bir ailenin çiftliğinde bir gün bir gece geçirdiler. Şehre dönerken baba oğluna sordu:
– Yolculuğumuzu nasıl buldun?
– Çok güzeldi babacığım! diye cevapladı çocuk.
– İnsanların ne kadar fakir olabileceğini gördün, değil mi?
– Evet.
– Peki ne öğrendin?
– Şunu gördüm, bizim evde bir köpeğimiz, onların dört köpeği var. Bizim evde bahçenin yarısına kadar gelen bir havuzumuz, onların kilometrelerce uzunluğunda dereleri var. Bizim bahçede ithal lambalarımız var, onların yıldızları var. Bizim terasımız ön bahçeye kadar, onlarınki ise ufka kadar uzanıyor.
Ufaklık konuşurken babası tek kelime edemedi.
Ve çocuk ekledi:
Ne kadar fakir olduğumuzu gösterdiğin için, teşekkür ederim babacığım!